venres, 28 de outubro de 2011

Autumnal


Hoxe que volto ó fogar, nunha tarde fría e dourada, despois da choiva, despois de 200 kms en coche, cansa e case sen folgos, quero enredarme un pouco lembrando ó xenio de Rubén Darío, prócer de todo Modernismo, traendo á memoria un anaquiño dos seus versos "Autumnales", que tanto me fan pensar en temps jadis; con gusto exquisito, como só el sabe fiar palabras en versos para que a música ecoe no tempo.

En las pálidas tardes
Yerran nubes tranquilas en el azul;
en las ardientes manos
se posan las cabezas pensativas.
¡Ah los suspiros! ¡Ah los dulces sueños!
¡Ah las tristezas íntimas!
¡Ah el polvo de oro que en el aire flota,
tras cuyas ondas trémulas se miran
los ojos tiernos y húmedos, las bocas inundadas de sonrisas,
las crespas cabelleras
y los dedos de rosa que acarician!
[...]

sábado, 22 de outubro de 2011

Ribeira Sacra, entre Taboada e Escairón





O Miño e os seus afluentes entre Taboada e O Saviñao ofrecían estes días un aspecto extraño. As fotos que vos traio amosan o que facía tempo que non se vía: centos de terrazas ocres, de mortos eirados nos que inda aparecían viñas secas, asolagadas durante anos para o aproveitamento enerxético de xa sabemos quen. O encoro de Belesar que tanto cambiou a paisaxe dende hai décadas, lucía unha imaxe lunar, barrosa e un pouco cincenta por mor das obras e da pouca choiva que houbo ó longo do ano.
Velaí tedes a Ponte de Ferro que une os dous concellos referidos; paga a pena pararse nese mirador un anaco e ollar a paisaxe do río que esvara cara o Sur. Traio tamén unha imaxe do lugar co cauce cheo. Certa tristura da ver o traballo en balde de xeracións de labradores que fixeron do viño un medio de vida e que hoxe inda asoma intacto coas escadiñas, casetas e cepas inertes, testemuñando que houbo vida da Ribeira Sacra do Norte.
Hoxe todo é silencio.
Esquecía dicirvos que no lugar das fotos, hai tamén un Clube Náutico, o do Concello de Taboada. Se vos digo que case daban ganas de chorar as "infraestructuras"... creerédesme, non?

venres, 7 de outubro de 2011

Navegamos no Sil


A vosa Navegacruz navega río arriba, do Miño ourensán ó río Sil, xa na fronteira coa Meseta. Sí, benqueridos, aquí varou a miña nave, noutro Barco sen Mar, no de Valderorras. Agora hei de bogar con forza e precaución noutras augas que descoñezo, pero xa me vou facendo con elas, remando con xeito, coma sempre nestes casos. Ondas de paisaxes, océanos de taninos e unha nova cor para os meus ollos; a cor do outono dourado reflectido nas montañas das serras que circundan a vila da pizarra e da viña. Con vos dende Valdeorras!