xoves, 3 de xuño de 2010

Castropol, o encanto decadente



Xa hai días que fun a Castropol, vila asturiana sita xusto enfrente de Ribadeo, que toda ela parece un mirador sobre a ría. Hai tempo que tiña anceios de ir cando tomando o té no Parador de Ribadeo ollaba ese promontorio poboado de tellados no que destacaba o afilado campanario dunha igrexa que me lembrou a Santa María de Tyn, en Praga. A panorámica era, cando menos, pintoresca, e a visita a Castropol non me decepcionou. Rúas e balcóns descolgados sobre o Eo, ademáis de moitas casas señoriais dos séculos XVII e XVIII que durmen o soño dos esquecidos. Polas rúas empinadas conseguin aparcar onde o consultorio médico, e dalí camiñei ata a casa consistorial, que segundo rezaba unha placa, foi un lugar emblemático na loita contra os franceses, ademáis de ser confirmada segunda capital do Principado.
A vila ten un aire indiano, como non podía ser menos, pois a emigración sobre todo a Arxentina e Cuba, deixou fonda pegada. Un monumento a Fernando Villamil, importante mariño que morreu na guerra de Cuba, preside o parque decimonónico onde está o Casino, de estilo modernista e aire decadente. A estatua, feita por suscrición popular é de bronce; ten a efixie do heroi, e tras del, unha figura feminina representa a "patria". Qué terrible fracaso o do 98! sempre os mesmos malos gobernos sobre bos súditos! Cántos mártires da nada houbo e haberá sempre neste país ós que nunca se lles ha de adicar un monumento!
E seguindo por Castropol, descubriredes o pazo dos marqueses de Santa Cruz, o das Catro torres, ou Villarosita, unha casona con torre e orixe no XVI. Marabilloso paseo polo século XIX.

Ningún comentario:

Publicar un comentario