"E cazaremos a vela
sobre o torso rebelde das tormentas
pra trincar a escota dunha ilusión"
Con estes versos de Manuel Antonio regreso a Rianxo para comentar algunha sorpresa máis que descubrín desta vila: por exemplo, que na zona do naútico houbo un pequeno campo de concentración para "rojos", ou que o hórreo máis grande do mundo, non é o de Carnota, senon o do Araño, que é a parroquia máis grande do concello rianxeiro. As ruinas do Castelo da Lúa lembran que houbo un tempo de cabaleiros que gardaban desde as torres os segredos dunha terra fértil en ilusións e misterios. As rúas manteñen o engado mariñeiro de sempre, e non poido imaxinar que exista alí outra estación que non sexa o verán.
Ningún comentario:
Publicar un comentario