"Verxel de Bergantiños e terra da pataca"

Isto é o que di o cartel que da a benvida a Coristanco. Ata esta terra me levou o vento Nordés, que virou a Suroeste o día do San Mateo. Hoxe empezo a normalizar a rutina despois de tanto movemento estival. Agora con prudencia, direi que este é un lugar que "parece" tranquilo, se todo segue como esta semana. Un dato revelador: nunca vin nunha vila tan pequena, tantas patrullas da Garda Civil... Outro día falaremos das patacas...
Quero ter un momento especial para mandar afectuosas apertas á xente da Mariña, que tan ben me tratou, e que estes días está interesándose pola miña singladura e mandándome mostras de cariño e invitacións a regresar.