venres, 17 de xuño de 2011

Ourense, un gato e un texto.

Ese gatiño descansaba no xardín das Burgas. Agardei un pedazo e alí quedou. Dentro da espiral de mirto. Todos estamos no labirinto. A nosa vida enrédase sen nos decatar, e a miña vida enredouse coa túa, lector, nun intre de encontro na vida terrea ou na rede, e formamos un fermoso tecido máis ou menos duradeiro ou ben, permanente; "Textus" é no vello mundo herdeiro de Roma, a fermosa palabra que usamos a diario os que vivimos da lingua, e os amantes da lectura. Outro xeito de enredármonos en letras. Leo cada noite e misturo as verbas para tecer soños. Procuro non esquecer que todos os fíos se van enleando cada xornada, e que non teño a habilidade de Ariadna para salvar a Teseo, pero tamén penso que non é necesario devanar o seso ordeando a maraña para que un día destes, a Parca decida cortar o último fío da súa labor.

Ningún comentario:

Publicar un comentario