Ó final estiven en Mondoñedo onte, e volvín a pasear polas rúas ata a catedral. A praza estaba ateigada de coches, e entrei no edificio para recordar as fermosas pinturas da parte do coro e o rosetón multicolor. Estaban rezando o rosario e ó rematar comenzaba a misa, por iso decidín rodear a xirola e sair do templo para tomar algo nunha terraza cos meus amigos, xa que un cartaz indicaba que durante as misas, non se permitía a visita turística. Chamoume a atención que por tres veces me saudaron uns xubilados e funme sorrindo porque creo que me confundían con algúen. Despois tomamos un viño contando historias e regresei a Foz pensando en que a amistade é un bálsamo para os momentos nublados. Grazas a todos os amigos que estades ahí e facedes que sempre saia o sol.
Ningún comentario:
Publicar un comentario